Het wordt tijd om weer eens bij te praten. We hebben een drukke week achter de rug. Michiel begint aan zijn laatste maand bij D. (waar steeds meer mensen ontslag nemen en er een ware leegloop ontstaat), ik heb het nachtje slaapregistratie achter de rug en wacht nu op de uitslag. In mijn slaap heb ik de ademregistratie uit mijn neus heb gehaald. Hopelijk hebben ze voldoende kunnen registreren, anders mag het nog een keertje over. Ik wil dan wel vragen of ik gewoon thuis mag slapen, want Karin heeft het er toch wel moeilijk mee. En Karin heeft haar controle (niet zonder slag of stoot, want leuk vindt ze het bepaald niet) bij de kinderarts/cardioloog achter de rug. Ze is enorm gegroeid; in het afgelopen jaar is ze maar liefst 10 cm langer en 3 kilo zwaarder geworden! Geweldig!!. Ze heeft nog een "linker ventrikelhypertrofie" (een verdikking bij de aanhechting van de patch), maar dat zag er niet verontrustend uit en de verwachting is dat ze dit overgroeit. Het enige nu merkbare hieraan is wat minder uithoudingsvermogen, iets wat we al wisten en waar ze zelf goed mee om kan gaan.
